Soms wens ik wel eens een wat makkelijkere moeder te zijn. Als ik mezelf soms hoor is het vaak “nee, Mason”, “Doe je voorzichtig Mason”. Ben ik zo moeilijk en trek ik me alles te veel aan of valt dat allemaal wel mee?
Ik ben een bezorgde moeder, mijn kind is mijn alles en als hij iets liever niet wilt, doen we het niet. Ik probeer dingen niet te laten escaleren en bepaalde dingen voor te zijn. Misschien omdat ik Mason goed in kan schatten, hem goed aan voel en zo op zijn gedrag in kan spelen en bij kan sturen. Ik vind het fijn en weet 9 van de 10 keer dat hoe ik het doe het gewoon de juiste manier is. “Mothers knows best”. Ik raak soms ook wel wat gestresst als mn partner het op een andere manier aanpakt, ik het laat gaan en achteraf denk.. hadden we maar! Moet ik het op dit soort momenten dan los laten?
Vaak wordt er tegen me gezegd dat ik wat makkelijker moet zijn. Als je een fijne dag hebt, dan laat je Mason toch lekker zijn middag slaapje over slaan. “Laat het los Cherith”, “Weest eens wat makkelijker Cherith”. Voor mij maken dit soort dingen heel veel uit, ik voel heel goed aan wat goed is voor Mason. Waar hij blij van wordt en of hij wel of niet zijn slaap nodig heeft. Van baby af aan hebben wij Mason opgevoed met ritme en regelmaat wat betekent dat we “vaste tijden” aan houden met betrekking tot eten en slapen. Hiermee zijn we begonnen vanwege zijn reflux en heeft zijn vruchten afgeworpen. Mede hierdoor is Mason een goede slaper en een tevreden en makkelijk kind.
Slapen doet ie echter alleen in zijn eigen bed. Mason is snel overprikkelt en neemt alles wat hij ziet in zich op, hierdoor zal hij in de kinderwagen of in de auto niet snel in slaap vallen want hij is veel te afgeleid door alles wat hij ziet. (Heeft ie van zijn moeder). Om alle indrukken te verwerken heeft hij zijn slaap ook nodig en slaapjes overslaan… hier krijg ik geen leuk kind voor terug.
Af en toe is het wat lastig dat je gebonden bent aan die middagslaapjes en je je leuke activiteiten hiervoor moet onderbreken, maar alles voor een tevreden kind. Ooit zullen die slaapjes niet meer nodig zijn en dan zullen we waarschijnlijk jaloers kijken naar de ouders van wie hun kindjes nog wel een middagslaapje doen want die 1,5 – 2 uur zijn toch ook wel goddelijk.
Ik weet dat ik zelf baat heb bij regelmaat en geordendheid en dit wil ik graag aan Mason overbrengen. Tuurlijk doe ik niet alles uit regeltjes en op tijdstip. Ik voed Mason op uit liefde, begrip en gevoel. Ook Mason blijft weleens een uurtje langer op en als we wel een dagje weg zijn slaat hij zijn slaapje wel eens over maar dit moet niet structureel gebeuren.
Hoe voed jij je kinderen op?
Volg mij op Instagram – @cherithvanbelle