Ik ben iemand die heel goed kan fantaseren over hoe mijn leven er eigenlijk uit had moeten zien en wat voor persoon ik misschien wel had willen zijn. De perfecte ik zou dezelfde lieve mama zijn en genieten van haar fijne gezinnetje maar daarnaast zou ik een geliefd persoon zijn met veel vrienden om zich heen, wekelijks erop uit gaan met vriendinnen om een wijntje te drinken en zo nu en dan een feestje pakken en heerlijk die heupjes los gooien.
Tjah inderdaad de perfecte ik.. bovenstaande is nog steeds iets waar ik van kan dromen. Je leeft maar 1 keer dus waarom zijn die dromen mij niet gegund. Voorheen was ik sommige momenten diep ongelukkig en verdrietig, dit is gelukkig niet meer het geval. Ik heb me er bij neergelegd en ben me bezig gaan houden met dingen waar het leven om draait, dingen die mij gelukkig maken. Ook ben ik op onderzoek uit gegaan, want waarom loopt alles anders dan ik misschien had gehoopt en gewild en wat voor persoon ben ik eigenlijk?
Ik ben iemand die graag omringd is door andere mensen maar tegelijkertijd moeten dit ook niet een te grote groep zijn want dan ben ik wel degene die zich afzijdig en afwezig houd. Ik kan goed observeren en iets vinden van andere mensen maar me mengen in gesprekken of een gesprek aan gaan met iemand… ik kan het gewoon niet. Praten over koeitjes en kalfjes.. not my thing. In dit soort situaties ga ik enorm diep nadenken over wat ik zou moeten zeggen en moeten vragen waardoor ik compleet dicht sla en vrij weinig te melden heb.
Aan de andere kant ben ik door het verleden niet een enorm open persoon en kan ik niet heel makkelijk diepgaande gesprekken voeren. Wat gebeurd er? Ik blijf liever alleen in een hoekje zitten om ondertussen jaloers toe te kijken hoe andere mensen het leuk hebben en gezellig met mekaar zitten te kletsen. En ja die momenten zijn pijnlijk maar zo ben ik nou eenmaal..
Ik kwam een stuk tegen over introverte mensen en las zoveel herkenning!
• Je moet bijkomen als je veel dingen buitenshuis hebt gedaan, ook als je het leuk hebt gehad.
• In groepen ben jij meestal niet degene die aan het woord is, maar degene die luistert en observeert.
• Je komt op anderen vaak rustig, mysterieus of gereserveerd over.
• Je denkt vaak lang na over hoe je iets gaat zeggen of doen.
• Je bent liever met een klein groepje mensen dan met een hele grote groep.
• Je wilt graag weten waar je aan toe bent en voelt je ongemakkelijk in onbekende situaties.
• Je vindt het moeilijk of vervelend om te praten over koetjes en kalfjes en hebt liever een gesprek met diepgang.
Het is soms lastig om mensen om je heen te hebben die anders zijn en niet begrijpen waarom je sommige dingen op een bepaalde manier doet. Ik wil mijn vrije weekenden bijvoorbeeld niet volplannen hoe leuk dit ook kan zijn. Hierdoor ben ik bek af en overprikkeld waardoor ik vermoeid aan een nieuwe week begin. Mensen die niet begrijpen waarom het voor mij zo lastig is een gesprek te voeren… kon ik het maar uitleggen.
Wat het voor mij dubbel zo lastig maakt is dat ik een duidelijke mening heb en geen blad voor mijn mond neem. Dingen zijn zoals ze zijn.. soms floep ik er dingen uit voordat ik er überhaupt over heb nagedacht.. slim? Nee, zeker niet en heb ook weleens de reactie gekregen “en daarom heb je dus geen vrienden”. Maar ahg ik ben liever eerlijk dan achterbaks. Misschien wel handig om in het vervolg eerst even na te denken en te heroverwegen of ik iets wel of niet moet zeggen anders maak ik sneller vijanden dan vrienden.
Al met al ben ik misschien niet altijd de meest makkelijke persoon al ligt dit ook voor een groot deel aan de situatie en mensen die erbij zijn betrokken. Ik heb een kleine gebruiksaanwijzing maar kan je verzekeren dat ik echt een leuk persoon ben!
En die laatste woorden.. die heb je mij lang niet horen uitspreken. Het stukje zelfvertrouwen komt terug en ik zie in en weet dat ik er mag wezen.
Wat voor persoon ben jij?